Albert Einstein nigdy nie traktował filozofii w sposób systemowy, ale w filozofii widział narzędzie pozwalające na ujawnianie ukrytych założeń ontologicznych i epistemologicznych, uniemożliwiających dalszy postęp fizyki. W proponowanym referacie omówione zostanie znaczenie wątków platońskich w rozwoju teorii, a szczególnie mające w źródła w myśli tego filozofa przekonanie o logicznej prostocie teorii. Co więcej, pokazane zostanie, jak to przekonanie nabiera swojego uzasadnienia w kontekście współczesnych debat odnośnie ogólnej teorii względności i jaką rolę w tej teorii odgrywa symetria.