![](https://www.wistocierzeczy.pl/wp-content/uploads/2021/12/logo-wszop-white.png)
2-3 czerwca 2022
Platonizm
w metafizyce
/ ontologii
źródła, dzieje, aktualność, krytyka
Patronat merytoryczny:
![](https://www.wistocierzeczy.pl/wp-content/uploads/2021/12/akademia-platonska-logo-whie.png)
![](https://www.wistocierzeczy.pl/wp-content/uploads/2021/12/wbst1_whit.png)
mgr Patryk Zając
Uniwersytet Wiedeński
Poza antyplatoński resentyment? O niespłacalnych zadłużeniach neopragmatyzmu
Jedną z idei określających neopragmatyzm, przynajmniej w niektórych jego odmianach, jest zagadnienie normatywności w kontekście epistemicznego autorytetu społeczeństwa. Rozpocznę od wyodrębnienia go i objaśnienia. Następnie rozważę, czy i w jakiej mierze stanowi ono przykład odwróconego platonizmu, przy tym odwołam się kontekstowo do innych wątków platońskich w neopragmatyzmie. W ten sposób spróbuję uzasadnić uogólnienie, zgodnie z którym figura Platona, obok Kanta, jest tym dla neopragmatyzmu, czym figura ojca dla freudyzmu: obiektem, o który się zabiega, a równocześnie przeciw któremu się walczy. W nieredukowalności tego ambiwalentnego odniesienia do Platona tkwi więcej niż siła bibliograficznego przypisu: w przypadku neopragmatyzmu jest to moc tożsamościowego zadłużenia, którego spłata oznaczałaby atrofię wątków pragmatycznych w kulturze, a tym samym zanik pewnego nieortodoksyjnego samego wymiaru platonizmu.